Werkzekerheid in het arbeidsrecht

Werkzekerheid is een begrip dat recent is opgekomen binnen het arbeidsmarktbeleid. Het wordt uitgelegd als de zekerheid voor mensen om aan het werk te blijven, maar niet noodzakelijkerwijs bij dezelfde werkgever. Werkzekerheid verschilt dus van baanzekerheid. Het is echter nog onduidelijk wat werkzekerheid in het arbeidsrechtelijke kader betekent of kan betekenen. Heeft werkzekerheid wel een plaats in het arbeidsrecht? In deze studie wordt werkzekerheid vanuit een juridische invalshoek benaderd. Daarbij wordt ingegaan op de verhouding tot de fundamentele uitgangspunten van het arbeidsrecht, zoals ongelijkheidscompensatie. In het arbeidsmarktbeleid wordt doorgaans aangenomen dat werkzekerheid het beste vorm kan krijgen door middel van collectieve onderhandelingen tussen werkgevers en werknemers. In dit boek wordt de juridische ruimte verkend die de cao-partijen hebben om werkzekerheid te regelen. Wat zijn de mogelijkheden en de beperkingen van de cao als juridisch instrument om werkzekerheid vorm te geven? Antwoord wordt gegeven op de vraag in hoeverre en op welke manier momenteel in cao's concreet invulling wordt gegeven aan werkzekerheid. Hiertoe zijn meer dan 100 belangrijke cao's onderzocht, die geldig waren tussen 2010 en 2013. Ook de juridische werking van de gevonden cao-bepalingen is bestudeerd. Hoe werken de collectieve werkzekerheidsafspraken door in individuele arbeidsovereenkomsten? Op wie hebben de afspraken betrekking? Is werkzekerheid - letterlijk - de zekerheid van de toekomst? Dit is de eerste studie waarin werkzekerheid op fundamentele wijze en vanuit arbeidsrechtelijk perspectief onder de loep wordt genomen. De conclusie luidt dat er in het arbeidsrecht aandacht moet zijn voor zowel de continuïteit van de loopbaan - werkzekerheid - als de continuïteit van het dienstverband - baanzekerheid.