We zullen slapen als we oud zijn

Vlak voor zijn première laat de megalomane Italiaanse regisseur Oscar Martello zijn vriend en scenarioschrijver Andrea samen met de glamoureuze actrice Jaracanda Rizzi van de aardbodem verdwijnen. De ¬speculaties in de roddelpers zijn fantastische pr: Oscars nieuwe film is in één klap voorpaginanieuws.Op hun geheime verblijfplaats doet Jaracanda aan Andrea duistere ontboezemingen over Oscar, die Andrea doen twijfelen aan de echtheid van zijn vriendschap met de regisseur. Kort daarna verdwijnt Jaracanda spoorloos. Heeft de cynische, mondaine Oscar ook hierin de sinistere regie?Bestaat er überhaupt zoiets als echte vriendschap in een wereld waarin het alleen lijkt te draaien om beroemd worden, beroemd zijn en vooral beroemd blijven? Of is iedere vriendschap uiteindelijk gedoemd te worden vergiftigd door eigenbelang en verraad?