Op klompen troch de dessa

Gewoane jonges wiene it. Se rûnen op klompen nei skoalle, waarden trettsjin jier en moasten oan 't wurk. Se waarden jongfeint, krigen alris in bytsje ferkearing. Doe't hjir de oarloch dien wie, moasten se foar keningin en faderlân nei Indië. Want Indie wie dochs fan ús? 'Wy batsten sa te sizzen op klompen troch de dessa. Mei de wiisfinger om de hoanne fan it gewear, want wy moasten earst wêze om te oerlibjen.' De bleue jonges fan it Fryske plattelân bedarren yn in tropysk jongesboek. Mar hjir gie it op libben en dea. De jonges fan doe binne mannen fan fier boppe de tachtich. Lang ha se swijd mar no fertelle se. Harren wierheid is hurd, somtiden ferbjusterjend en oangripend. 'Wy waarden de guerilla en eksekúsjes yn sleept.' Hylke Speerstra heinde harren ferhalen en lei se fêst foar de takomst.