Het pleegkind tussen pleegouders en ouder

Ruim zesduizend pleegkinderen woont langere tijd in een pleeggezin. Er is doorgaans sprake van regelmatig contact met de eigen ouders. In de praktijk wordt vaak verondersteld dat een pleegkind heen en weer geslingerd wordt tussen loyaliteit aan en hechting met de ouders aan de ene kant en pleegouders aan de andere kant. Naar aanleiding van deze veronderstelling kunnen verregaande uitspraken gedaan worden over de contactfrequentie van een pleegkind met de ouders. In Kind tussen pleegouders en ouders gaat Anne Maaskant in op de houdbaarheid van deze veronderstelling. Zij ondervroeg pleegkinderen over hun relatie met de ouders, de pleeg ouders, de frequentie van het contact met de ouders en hun welbevinden. Ook de ouders, pleegouders en betrokken hulpverleners zijn geïnterviewd over hun interpretatie van de pleegzorgsituatie. Het bleek dat vooral de kwaliteit van de relatie met de pleegouders het welbevinden van het pleegkind bepaalt. Als het om hechting en loyaliteit gaat is geen sprake van een concurrerende positie van pleegouders ten opzichte van ouders. De frequentie van het contact met de ouder heeft geen invloed op het welbevinden van het pleegkind. Wel lijdt het kind eronder als het niet goed gaat met de ouder. Kind tussen pleegouders en ouders is niet alleen een interessant boek voor de pleegouders en ouders van pleegkinderen, maar ook zeker voor degenen die werkzaam zijn in de pleegzorg.