Gone Leugens

Hoe moeten we die kinderen vertellen dat dat hele gedoe met Orsay niet waar is?’ vroeg Edilio. ‘Dat zeggen we gewoon,’ zei Astrid. Howard lachte. ‘Je bedoelt dat we tegen iedereen moeten liégen door gewoon te zeggen dat we het zeker weten.’ ‘Het is voor hun eigen bestwil,’ zei Astrid zacht. Het is ondertussen vier maanden geleden dat alle volwassenen en kinderen van vijftien jaar en ouder verdwenen zijn. Het leven in de FAKZ wordt steeds harder en grimmiger. De kinderen hebben een stadsraad opgericht, maar Sam baalt er behoorlijk van dat hij nu iedere beslissing aan hen moet voorleggen. Hij vertelt hen dan ook niets over Orsay, die beweert dat ze dromen kan opvangen van de volwassenen aan de andere kant van de muur. Veel kinderen geloven haar, maar wie zegt dat haar visioenen kloppen? Ook zwijgt Sam over andere vreemde dingen die gebeuren. Al snel ontstaan er allerlei geruchten. Wie spreekt nu eigenlijk de waarheid? Als Sam en Astrid ruzie krijgen, weten de kinderen al helemaal niet meer wie ze kunnen vertrouwen. Het wordt te veel voor Sam. Hij rent weg, juist als de Mensenclub de stad in brand zet. In de chaos die ontstaat, verliest ook de intelligente Astrid de controle. Wat moet er worden van de kinderen in de FAKZ als zelfs de twee sterkste personen het niet meer zien zitten?