Confucius

De gesprekken (Lunyu) zijn de meest authentieke bron voor de filosofie van Confucius (Kong Zi, 551479 voor onze jaartelling). Deze levensbeschouwing wordt terecht gezien als de grondslag van de Chinese beschaving. In de tijd van Confucius was China nog geen keizerrijk, maar bestond het uit een groot aantal staten die voortdurend met elkaar in oorlog waren. Confucius was de eerste fi losoof die pleitte voor medemenselijkheid en gerechtigheid. Hij verwierp de samenleving waarin alleen afkomst en fortuin telden, en geloofde in de waarde van de individuele mens. Iedereen kon volgens hem door studie en discipline de Weg vinden en daarmee zin aan zijn leven geven. Confucius is niet gespeend van humor. Hij laat zich ironisch uit over zijn eigen falen en dat van anderen. Hij toont zich zoals hij is: soms optimistisch, dan weer wanhopig over de wereld waarin hij leeft. De Chinese revolutionaire beweging heeftdestijds het confucianisme bestreden, maar het bleek te diep in de Chinese beschaving geworteld om te kunnen worden uitgeroeid. Vandaag de dag is Confucius, ‘de Meester van Tienduizend Generaties’, in China weer in ere hersteld. Ook De gesprekken worden weer veel gelezen, vooral door jonge mensen.